Muka Cantik Kau Tu Tak Guna!

- 08.55
advertise here
As Salam semua

Wohoi. Lama sungguh tak update blog. Ingatkan balik rumah, mood menulis entry mencanak naik, rupa-rupanya. Dum dum dum....jatuh merundum! Idea ada, tapi tahap kemalasan melampau-lampau. Ye lah, tak kan balik rumah asyik nak memerap dalam bilik je kan. Haruslah bermesra-mesra dengan jiran tetangga. Lagi-lagi makcik yang punya anak bujang kacak. Ehem, tumpang lalu mak. Eh, salah. Makcik! Kehkehkeh. Actually, tak lah gitu. Aku busy jugaklah. Sebelum pergi event GetUp Kluang tu, aku ada satu interview kat KL. Jadi uruskan all the materials for interview. Doakan ye interview berjaya! Lepas tu, uruskan urusan family pulak. Turun naik JB. Tu yang memang tak menyempat nak update blog. Ada yang rindu tak? Heheheh. Kalau ada, Alhamdulillah. 

Tadi, aku ke JB. Ke Menara Tabung Haji di Jalan Ayer Molek. Ada urusan keluarga sikit kat sana. Alhamdulillah segala urusan dipermudahkan. Mula-mula plan nak naik bas je. Malas nak drive sebab nak pergi sorang kan. Cuak gila rasa. Tak pernah pun pergi JB naik bas sorang-sorang. Entah macam mana, malam tadi ada kawan aku tiba-tiba call aku dan baik hati nak hantarkan aku. Alhamdulillah. Syukur ada kawan yang tahu susah senang aku. Thanks awak. 


Sampai kat sana, hujan lebat sangat-sangat. Sementara menunggu giliran tu, aku memang perasan ada seorang pegawai kat situ cantik sangat. Super duper cantik lah. Muka macam arab sikit. Aku tengok sekali, tak cukup. Kena tengok 2 kali. Lawa punya pasal kan. Sambil melayan instagram, aku sabar tunggu giliran. Datanglah seorang pakcik tua dalam lingkungan 65 tahun. Dah uzur dah. Kurus je. Sambil basah sikit-sikit kena hujan. Pakcik tu berurusan dengan akak cantik tadi tu. Lepas brief pakcik tu dalam 2-3 minit, akak tu suruh pakcik tu isi borang semua. Pakcik tu diam je, angguk tidak. Geleng pun tidak. Takde cakap apa pun. Dia terus ke satu sudut sambil belek-belek kertas tadi. Tak lama lepas tu, dia ke kaunter semula. Panggil akak cantik tu dan serahkan borang. 

Tak memasal....

Akak Cantik: Pakcik, pakcik tak reti baca ke? Tak tahu ke macam mana nak isi borang? Semua kosong je! *suara menengking habis sambil mata terjengil keluar. Macam monster! Terkejut aku.
Pakcik Tua: Tak nampak lah nak. Tulisan kecik sangat. 
Akak Cantik: Kalau tak isi betul-betul, macam mana saya nak proses. Pakcik isilah macam mana cara pun. *Sambil hempas kertas tu. Lepas tu dia blah. Orang ramai semua pandang semacam dekat akak tu. 
Pakcik Tua: Ambil balik kertas tadi, tengok kiri kanan. Kesiannya dia!

Eh perempuan ni!!! Ini sudah lebih! Aku geram.Telinga aku berasap je dengar suara tengking nyaring-nyaring ni. Cilakak akak ni! Saje cari pasal. Aku pergi kat pakcik tu. Dalam hati dah merancang-rancang nak sound direct je kat pompuan cantek tapi biadap tu. Kurang adab betul layan customer macam tu. Itu satu hal, pakcik tua pulak tu. Haish, mana budi bahasa kau woi! 

Aku bawak pakcik tu pergi kat meja yang ada. Aku tolong isikan mana yang aku tau. Orang tua kan, memanglah macam tu. Mata tak nampak. Tulisan kat borang kan memang cenonet. Lepas tu, kadang-kadang manalah orang tua tahu sangat nak isi borang. Salah ke kalau kau tunjuk kan pakcik tu. Tak payah nak tengking-tengking. Tak pun, mintak pakcik tu cakap. Kau tulis! Susah sangat ke. Lepas aku dah isi form pakcik tu semua, aku pun bagitau kat kerani depan untuk panggil "Akak Chantek" tu tadi. Dia datang, muka ketat giler. Than aku serahkan borang tu kat dia. 

Aku: Kak, ni borang pakcik tua yang akak tengking-tengking tu tadi. 
Akak Cantek: Awak ni sapa? Anak dia?
Aku: Saya bukan sapa-sapa. Bukan keluarga pakcik tu, bukan pegawai pun dekat sini. Orang biasa, tapi saya tau lah cara macam mana nak cakap elok-elok dengan orang. Lagi-lagi orang tua. 
Akak Cantek: Pandang aku macam nak makan orang! Terima kasihlah. 
Aku: Sama-sama. Kak, lain kali sebelum tengking orang, cuba bayangkan kalau orang tu ahli keluarga akak. Orang buat macam tu. Apa ek akak rasa? Tak elok kak, tengking orang tua. Kalau ye pun PMS, jaga adab. Jaga budi bahasa. Tak guna muka cantik, tapi biadap kak. 
*sambil aku tinggalkan dia dengan beribu soalan. Duduk balik sebelah pakcik tua tu sementara tunggu pegawai yang in-charge aku keluar. 


Hamek kau! Kena berdas-das dengan aku. Aku takde niat pun nak biadap dengan dia. Aku cakap baik-baik je, cuma macam biasalah pedas gila kan. Aku memang tak puas hati betul kalau ada orang yang berurusan dengan hal ehwal pelanggan atau orang ramai ni tapi budi bahasa out. Memang aku rasa nak maki je. Bukan apa, dah tau dah bidang tugas kau melibatkan orang ramai, yang banyak ragam banyak perangai, kau cubalah tonjolkan perilaku yang baik. Memang mood orang ada turun naik, tapi agak-agak lah. Be professional. Awak berkhidmat. Awak dibayar gaji. Salah ke kalau cakap elok-elok. Lagi-lagi dengan orang tua. Kau cuba lah faham sikit keadaan orang-orang tua. Kau tak ada mak ayah ke? Kau tak takut kalau mak ayah kau orang lain layan macam tu? Ingat sikit lah kakak! 



p/s: Kacak luar, kacak dalam juga! 







Advertisement
 

Start typing and press Enter to search